هذیانات

خب درست که من خیلی از این خوراکیا رو دوست ندارم، ولی تو شهر ما اسفناج و این‌جور چیزا که تو دوست داری، همیشه کنار همه غذاها هست؛ نوش جونت. 

* اینجا همون جاییه که همون بشقاب خوبا رو داره. 

هُرم نفست که دستم را می‌نوازد، وجودم گرم می‌شود از بودنت. انگار درون جانت لانه کرده م. انگار درون جانم خانه داری.

همچنان که وقتی لبخندت را میبینم، خستگی به‌تمامه از جانم به در می‌رود.

همچنان که وقتی منتظرت می‌آیم و نمی‌آیی، یا آن‌وقت که اخمت را می‌بینم، جانم ویران می‌شود، آواره می‌شود، فرومی‌میرد.

پ.ن: حسادت به پدرت کار خوبی نیست، می‌دانم. :)